Je zit in een dip en zou je graag beter willen voelen.
Je doet graag iets voor anderen. Als er wat is weten ze je te vinden en je staat altijd voor hen klaar. Als zij zich goed voelen dan voel jij je ook goed.
Je hebt last van onrust, onrust in je hoofd. Je gedachten staan nooit stil en het lukt niet om je hoofd het zwijgen op te leggen. Je piekert of hebt last van terugkerende gedachten. Het maakt je moe.
Overdag ben je vaak moe en heb je moeite de dag door te komen. Graag zou je eens spontaan iets leuks ondernemen maar daar heb je de puf niet voor. Het lukt je niet om jezelf overdag weer op te laden. Soms slaap je ‘s middags maar daardoor voel je je ook niet echt fitter.
Ook je concentratie heeft eronder te lijden. Daardoor schiet je niet op en gaan vaak dingen mis waardoor je weer baalt. Je stemming kan wel een opfrissertje gebruiken. Je zou je zo graag beter willen voelen.
Je ziet de mensen om je heen het wel voor elkaar krijgen. Je ziet hen leuke dingen doen, met vriendinnen of hun gezin op stap gaan en echt en oprecht voluit lachen. Dat voelt voor jou ver weg. Is het wel voor jou weggelegd?
Tegelijkertijd heb je een drive. Om je leven een positieve draai te geven. Diep van binnen wil je heel graag. Weer meer dingen voor jezelf kunt doen. Weer hobby’s op kunt pakken en doen wat je echt gelukkig maakt. Maar je weet niet hoe en je weet niet waar te beginnen.
Je bent zorgzaam en invoelend. Dat is je kracht. Tegelijk is het ook je valkuil. Omdat je zo eerder energie uitgeeft aan anderen. Want wat als jij je weer vrij en energiek voelt? Wordt er dan niet te veel van je verwacht en kun je het dan allemaal ook nog aan?